براساس گزارش تلگراف، سرعت نور در سال 1676 توسط دانشمندي دانماركي به نام اول رومر كشف شد، اما او اولين فردي نبود كه سرعت نور را آزمايش كرده و سنجيد. پيش از او گاليله در جستجوي يافتن اين رقم بود.
در تكنيك گاليله دو نفر روي دو تپه در فاصله 1.6 كيلومتري از يكديگر مي‌ايستادند درحالي كه هريك چراغي در دست داشتند. قرار بر اين بود كه يكي از افراد چراغ را براي ديگري روشن كند و فرد ديگر به محض ديدن نور با روشن كردن چراغ خود پاسخ دهد.
گاليله هراندازه فاصله چراغ‌هااز يكديگر را افزايش مي‌داد، قادر به اندازه‌گيري سرعت ميان آنها نبود و تنها به اين نتيجه رسيد كه سرعت نور به اندازه‌اي بالا است كه امكان محاسبه آن وجود ندارد.
ناتوان از تعيين رقم دقيق سرعت نور يا محدود بودن يا بي‌نهايت بودن آن، گاليله به اين نتيجه رسيد كه نور 10 برابر سريعتر از صوت حركت مي‌كند.
واقعيت اين است كه كشف سرعت نور به فاصله‌اي بيش از چند كيلومتر نياز دارد. رومر در سال 1673،يك دهه پس از گاليله مطالعات خود را آغاز كرد و متوجه فواصل زماني ميان گرفت‌هاي قمر سياره مشتري،Io كه گاليله آن را در سال 1610 كشف كرده‌بود شد. وي با محاسبه اين تفاوت زماني به اين نتيجه رسيد نور 10 تا 11 دقيقه براي پيمودن مسيري برابر نيمي از شعاع مدار زميني يامدار زمين به دور خورشيد نياز دارد. اين به آن معني است كه نور با سرعت 200000000 متر در ثانيه حركت مي‌كند، و اين ميزان 26 درصد كمتر از رقمي است كه امروزه به عنوان سرعت نور تعيين شده‌است.
سرعت نور دقيقا 299792458 متر بر ثانيه است. جيمز بردلي در سال 1728 با كشف پديده‌اي به نام اعوجاج نور ستارگان به رقم دقيق‌تر سرعت 295000000 متر بر ثانيه دست يافت. اما رقم نهايي در سال 1975 توسط كنفرانس عمومي اوزان و مقياس‌ها 300000000 متر بر ثانيه تصويب شد.
نظر شما